Perancangan Bandar dan wilayah merupakan bidang yang agak mencabar pada zaman globalisasi kini. Sejarah perancang bandar bermula pada tahun 1801 dengan tertubuhnya Jawatankuasa Penilai (Committee Of Assesors) di Pulau Pinang Sumbangan awal Jawatankuasa ini ke arah bidang perancangan adalah dengan pembinaan jalan dan parit di sekitar Bandar George Town. Berdasarkan kepada laporan yang disediakan oleh En. T.A.L. Concannon bertajuk "Town Planning In Malaya" pada tahun 1958, terdapat tanda-tanda bahawa kenyataan rasmi yang pertama kalinya memperkenalkan perancangan bandar di negara ini berlaku pada tahun 1913. Ketua Setiausaha Pejabat Jajahan, Sir Edward Brockmen telah mengumumkan perlantikan Jawatankuasa Perancang Bandar yang berkuatkuasa bagi kawasan Kuala Lumpur dalam tahun berkenaan. Di dalam penubuhan Jawatankuasa ini, tiada Pegawai Perancang dilantik sehingga ke tahun 1920.
Perundangan awal yang berkaitan dengan perancangan bandar yang diperkenalkan adalah "Municipal Ordinan CAP 133/1913" dan "Town Improvement Enactment". Pada tahun 1921, dengan penubuhan Jabatan Perancangan Bandar selepas perlantikan Encik Charles C. Reade sebagai Pegawai Perancang Bandar Kerajaan yang pertama bagi Negeri-Negeri Melayu Bersekutu. Pejabat pertama terletak di Bangunan Sekretariat di Jalan Raja, Kuala Lumpur. Dalam tahun 1923, Encik Charles C. Reade telah berusaha memperkenalkan perundangan untuk perancangan bandar. Usaha beliau berjaya apabila Enakmen Perancangan Bandar Bil. 19 yang merupakan undang-undang perancangan pertama diluluskan oleh Kerajaan Jajahan. Enakmen Perancangan Bandar yang telah digunapakai selama ini telah dipinda dan diluluskan oleh Majlis Persekutuan pada 28 Februari 1927.
Selepas peperangan iaitu sekitar 1948, aktiviti Jabatan diperluaskan bagi merangkumi kawasan-kawasan Lembaga Bandaran (Town Board) dan Majlis Bandaran (Municipal) di dalam Malayan Union. Di bawah Perjanjian Persekutuan 1948, Jabatan Perancangan Bandar Persekutuan dikekalkan sebagai satu badan penasihat dalam aspek perancangan. Berikutnya pada tahun 1949, Jabatan Perancangan Bandar mempunyai bangunan pejabatnya sendiri yang terletak di belakang Bangunan Sultan Sulaiman, Kuala Lumpur. Pejabat ini diketuai oleh Encik T.H.H. Hancock yang kemudiannya diganti oleh Encik Thomas Arthur Lawrence Concannon sebagai Pegawai Perancang Bandar Persekutuan pada tahun 1950. Aktiviti Jabatan meliputi penyediaan pelan-pelan pembangunan Kampung-Kampung Baru (1950-1954) dan perancangan Bandar Baru Petaling Jaya (1952-1953).
Selepas kemerdekaan pada 31 Ogos 1957, sistem perkhidmatan perancangan telah dijalankan berdasarkan kepda Sistem Dua Peringkat iaitu Persekutuan dan Negeri di bawah Senarai Bersama Perlembagaan Persekutuan. Mulai tahun 1958 hingga 1978, Jabatan-jabatan Negeri telah ditubuhkan bagi semua negeri di Semenanjung Malaysia dengan nama Jabatan Perancang Bandar dan Kampung Negeri.
Profesion perancangan bandar dan desa ini merupakan salah satu profesion yang penting dalam menggerakkan pembangunan, bukan hanya di negara Malaysia, malah di mana-mana negara maju yang lain. Sama ada perancang bandar di peringkat Persekutuan, Negeri atau Pihak Berkuasa Perancang Tempatan, atau swasta peranan perancang bandar amat penting dalam memastikan pembangunan yang berlaku sentiasa bersifat ‘planning-led’ atau berasaskan perancangan yang rapi dan sempurna. Dalam keadaan begitu, barulah persekitaran petempatan yang berkualiti dapat dibina oleh semua pihak, dan yang pentingnya, ia dapat dirancang pada asalnya oleh para perancang bandar dan desa.
Tugas perancang Bandar ini amat mencabar kerana terpaksa menyesuaikan pembangunan negara serasi dengan pembangunan yang mampan kerana dunia kita sudah tua dan mencabar dari segi memenuhi kehendak masyarakat dunia.Hal ini kerana,perancang Bandar juga hendaklah memikirkan keadaan yang sesuai dengan situasi masyarakat persekeliling dan juga keadaan persekitaran kerana PERANCANG HANYA MAMPU MERANCANG DAN MEMBERI INSPIRASI PEMBANGUNAN KERANA MASYARAKAT YANG MENENTUKAN KEHENDAK MEREKA..Oleh itu,perancang Bandar juga mempunyai objektifnya yang tersendiri dalam merealisasikan pembangunan yang mampu selari dengan kehendak dan keperluan masyarakat sekeliling.Antara objektifnya ialah:
Objektif
Disamping itu,perancang Bandar juga mempunyai piagam pelanggan nya yang tersendiri.Perkhidmatan yang terbaik ialah perkhidmatan yang dapat memuaskan semua hati pelanggan nya.Oleh itu,Dasar Perbandaran Negara telah dibentuk dan merupakan dasar yang memandu dan menyelaras perancangan dan pembangunan perbandaran negara supaya lebih efiesien dan sistematik khususnya bagi mengurus peningkatan jumlah penduduk Bandar pada tahun 2020 dengan penekanan terhadap keseimbangan pembangunan sosial,ekonomi dan fizikal di dalam Bandar.Ia juga akan dijadikan asas untuk mengalakkan integrasi perpaduan kaum yang akan tinggal dalam kawasan Bandar.Dasar Pembangunan Negara akan dijadikan teras utama dalam semua aktiviti perancangan dan pembangunan Bandar di semenanjung Malaysia penyediaan rancangan-rancangan pemajuan di peringkat negeri dan tempatan.Dasar ini akan mengariskan perkara-perkara teras,dasar-dasar,langkah-langkah dan pelan tindakan perlaksanaan bagi menyelaras dan mengurus perbandaran negara selari dengan kehendak masyarakat..
Kerja-kerja menyambungkan dome telah dilakukan tetapi terdapat masalah yg tidak dpt dielakkn kerana keadaan buluh yg tidak kukuh, tp ianya tidak mematahkan semangat kami untuk terus membina big dome tersebut..
